4. Με βάση την διαπνοή
Κατά κανόνα, στις καλλιέργειες εκτός εδάφους το υπόστρωμα ή το καθαρό θρεπτικό διάλυμα είναι καλυμμένα με φύλλα μαλακού ή σκληρού πλαστικού και επομένως οι απώλειες αρδευτικού νερού μέσω εξάτμισης είναι αμελητέες. Συνεπώς, ένα μέρος από τον συνολικό όγκο του νερού που παρέχεται μέσω της άρδευσης στις καλλιέργειες εκτός εδάφους απορροφάται από τα φυτά, ενώ το υπόλοιπο απορρέει και απο μακρύνεται από το ριζικό περιβάλλον. Το 99% περίπου του νερού που απορροφούν τα φυτά αποβάλλεται στην ατμόσφαιρα μέσω της διαπνοής και μόνο to 1% περίπου χρησιμοποιείται για την αύξηση της βιομάζας του φυτού (Katerji et al., 2008 , Raviv et al., 2004). Συνεπώς, το νερό που απορροφά μία καλλιέργεια στη διάρκεια ενός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος της ημέρας μπορεί να υπολογισθεί με αρκετά μεγάλη ακρίβεια αν είναι δυνατή η ποσοτική εκτίμηση της διαπνοής της κατά το συγκεκρι μένο χρονικό διάστημα. Προφανώς, αν ο όγκος του νερού που απορροφούν τα φυτά μπορεί να εκτιμάται σε πραγματικό χρόνο, η καλλιέργεια μπορεί να ποτίζεται αυτόματα την χρονική στιγμή που αυτός ο όγκος γίνεται ίσος με την πάγια αρδευτική δόση μείον το κλάσμα της απορροής.
5. Με αισθητήρες μέτρησης παραμέτρων του φυτού
Τα βασικά μειονεκτήματα που παρουσιάζει η μέθοδος αυτή είναι ότι οι μεταβολές των παραμέτρων του φυτού μπορούν να μετρηθούν όταν τα φυτά έχουν ήδη υποστεί την υδατική καταπόνηση άρα καθυστερημένα και ταυτόχρονα δεν μπορούν να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τις υδατικές ανάγκες των φυτών. Μέχρι στιγμής αυτή η μέθοδος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην πράξη.
Βιβλιογραφία
Σάββας Δημήτριος, 2011. Καλλιέργειες εκτός Εδάφους: Υδροπονία, Υποστρώματα.
Γιάννης Διβανές
Γεωπόνος MSc
i-CON.SHARE
Πηγή: Agravia.gr
