Η φουντουκιά ή λεπτοκαρυά είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο, φυλλοβόλο φυτό και ανήκει στην τάξη των Φηγωδών (Fagales) και στην οικογένεια των Σημυδοειδών (Betulaceae). Τα είδη της είναι ψηλά δέντρα που φτάνουν σε ύψος και τα 35 μέτρα ή θάμνοι με ύψος 3-4 μέτρα. Τα φύλλα της είναι ωοειδή, ενώ εναλλάσσονται και φέρουν τρίχες. Τα άνθη της φουντουκιάς έχουν διαφορές μεταξύ τους και τα αρσενικά σχηματίζουν μακριές ταξιανθίες ενώ στα θηλυκά οι ταξιανθίες είναι μικρές και περιβάλλονται από λέπια. Οι φουντουκιές είναι αυτοφυείς και άγριες ή καλλιεργούνται, για τους νόστιμους καρπούς τους τα φουντούκια. Το φουντούκι έχει στρογγυλό σχήμα με γωνίες και φέρει περίβλημα το οποίο βγαίνει εύκολα και σκληρό περικάρπιο.
Η καλλιέργεια της φουντουκιάς είναι γνωστή στην Ελλάδα από τα αρχαιότατα χρόνια. Σήμερα στη χώρα μας, η φουντουκιά καλλιεργείται κυρίως στη Στερεά Ελλάδα, την Εύβοια, την Πελοπόννησο, την Ήπειρο, τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και τη Θράκη. Η μεγαλύτερη έκταση βρίσκεται στη Μακεδονία.
Οι ξηροί καρποί έχουν σημαντική θέση στην ελληνική διατροφή, το 72% της εγχώριας ζήτησης καλύπτεται με εισαγωγές προϊόντων από χώρες εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως είναι η Ιταλία και η Ισπανία, αλλά και από τρίτες χώρες όπως είναι η Τουρκία και η Κίνα.
Μάλιστα, ιδιαιτέρως ελλειμματική είναι η Ελλάδα στην παραγωγή φουντουκιού. Η κατανάλωση, ανέρχεται σε 65.000 τόνους. Από αυτούς την πρώτη θέση έχουν τα φιστίκια Αιγίνης με το 30% και ακολουθούν τα αμύγδαλα και τα φουντούκια σε ποσοστό 20% περίπου το καθένα.
Το μεγαλύτερο πάντως πλεονέκτημα της καλλιέργειας ξηρών καρπών, όπως είναι το φουντούκι, έναντι των νωπών προϊόντων (οπωροκηπευτικά) είναι η συντήρησή τους μετά τη συγκομιδή. Σε αντίθεση με τα φρούτα και τα λαχανικά που πρέπει στην πλειονότητά τους να διατεθούν άμεσα προς πώληση, οι ξηροί καρποί διατηρούνται επί μακρό χρονικό διάστημα, διευκολύνοντας τους παραγωγούς σε σχέση με τον χρόνο και τους τρόπους διάθεσής τους.
Η παραγωγή φουντουκιών χωρίς κέλυφος στην Ε.Ε. κυμαίνεται γύρω στους 120.000 τόνους ετησίως. Η Ιταλία είναι ο κύριος παραγωγός φουντουκιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς παράγει το 78,5% της παραγωγής και ακολουθούν η Ισπανία με το 14,5% της παραγωγής, η Γαλλία και η Ελλάδα με το 2,7% της συνολικής παραγωγής.
Οι ποικιλίες που καλλιεργούνται:
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες φουντουκιάς που καλλιεργούνται στη χώρα μας. Οι κυριότερες είναι:
Εξτρα γιαγλί: Ο καρπός της έχει ημισφαιρικό σχήμα, έχει καστανό χρώμα και μέτριο μέγεθος. Έχει λεπτό περικάρπιο που αποχωρίζεται εύκολα από το σπέρμα του. Το σπέρμα του αποτελεί το 56% του καρπού. Είναι εκλεκτή ποικιλία.
Σιβρί γιαγλί: Έχει καρπό με επίμηκες σχήμα, καστανέρυθρο, μέτριου μεγέθους. Έχει λεπτό περικάρπιο. Το σπέρμα του αποτελεί το 53% του καρπού.
Παλάζ: Μεγαλόκαρπο φουντούκι, καστανέρυθρο, με σχήμα κωνοειδές. Με λεπτό περικάρπιο. Το σπέρμα του είναι καλής ποιότητας, αποτελεί το 54% του καρπού.
Negreta: Μέτριου έως μεγάλου μεγέθους φουντούκι, με ανοιχτό καστανέρυθρο χρώμα. Το σπέρμα του αποτελεί το 50% του καρπού.
Αγυιάς: Καρπός επιμήκης, ωοειδής, μεγάλου μεγέθους, με χρώμα καστανοκίτρινο. Περικάρπιο χονδρό, δύσκολα αποχωριζόμενο από το σπέρμα. Ποσοστό σπέρματος σε σχέση με τον καρπό 45%.
Tonda Gentile Delle Langhe: Καρπός σφαιρικού χρώματος, μετρίου μεγέθους, καστανέρυθρου χρώματος.
Κλιματολογικές απαιτήσεις:
Η φουντουκιά προσαρμόζεται καλύτερα σε περιοχές με κλίμα που διακρίνεται για τον ψυχρό και υγρό χειμώνα, χωρίς όμως έντονους παγετούς. Μπορεί να ανεχθεί ακόμη και θερμοκρασίες -24 οC, αλλά κατά την περίοδο της ανθήσεως μπορεί να υποστεί ζημιές σε θερμοκρασίες -9 οC. Οι θερμοκρασίες του καλοκαιριού δεν πρέπει να ξεπερνούν τους 37 οC. Το ύψος των βροχοπτώσεων μπορεί να είναι 600-800 mm. Αναπτύσσεται κυρίως σε περιοχές με υψόμετρο 600-1.000 μέτρα.
Εδαφικές απαιτήσεις:
Για την εγκατάσταση χρειάζεται έδαφος πολύ βαθύ, γόνιμο και με καλή αποστράγγιση. Η φουντουκιά δεν ευδοκιμεί σε βαριά αργιλώδη εδάφη. Το έδαφος πρέπει να έχει όξινη έως ουδέτερη αντίδραση δηλαδή pΗ 5,5 – 7,0.
Συστήματα φύτευσης:
Η φουντουκιά φυτεύεται σε τετράγωνα, σε παραλληλόγραμμα, σε γραμμές ή σε ισόπλευρα τρίγωνα. Οι αποστάσεις φυτεύσεως συνήθως είναι 5 Χ 6 μέτρα στην περίπτωση που οι φουντουκιές θα καλλιεργηθούν με τη μορφή δέντρων ή 7 Χ 8 στην περίπτωση που θα καλλιεργηθούν σαν θάμνοι. Τα φυτά συνήθως φυτεύονται από τον Νοέμβριο μέχρι τον Μάρτιο, πριν από το φούσκωμα των οφθαλμών.
Εφόσον επιθυμούμε να καλλιεργήσουμε τις φουντουκιές σε θαμνώδη μορφή, φυτεύουμε 4-5 δενδρύλλια μαζί στον ίδιο λάκκο φυτεύσεως, ενώ αν θέλουμε τη δενδρώδη μορφή φυτεύουμε σε κάθε λάκκο ένα δέντρο μόνο του. Για να υπάρχει καλή επικονίαση των ανθέων θα πρέπει να φυτεύεται μία σειρά από φυτά της επικονιάστριας ποικιλίας ανά δέκα σειρές της κύριας ποικιλίας. Η γονιμοποίηση των ανθέων γίνεται περίπου 4-5 μήνες μετά την επικονίαση που γίνεται στα μέσα του χειμώνα.
