Λίπανση
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να λάβετε υπόψη την κατάσταση του εδάφους του αγρού σας μέσω εξαμηνιαίων ή ετήσιων εδαφολογικών αναλύσεων πριν εφαρμόσετε οποιαδήποτε μέθοδο λίπανσης. Δεν υπάρχουν δύο πανομοιότυπα χωράφια. Το έδαφος του χωραφιού σας είναι απολύτως μοναδικό. Έτσι, κανείς δεν μπορεί να σας συμβουλεύσει σχετικά με τις μεθόδους λίπανσης χωρίς να λάβει υπόψη τα αποτελέσματα της εδαφολογικής και ιστολογικής σας ανάλυσης, καθώς και του ιστορικό καλλιεργειών του αγρού σας. Ωστόσο, θα αναφέρουμε τα πιο κοινά συστήματα λίπανσης που χρησιμοποιούνται από σημαντικό αριθμό γεωργών.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, το μπρόκολο καταναλώνει αρκετά θρεπτικά στοιχεία για να αναπτυχθεί και να παράξει μια επαρκώς διαμορφωμένη κεφαλή. Έτσι, θεωρείται απαιτητική καλλιέργεια ως προς τη λίπανση.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι παραγωγοί εφαρμόζουν ισορροπημένο λίπασμα (N-P-K 20-20-20) σε συνολική ποσότητα 800 kg ανά εκτάριο (80 κιλά στο στρέμμα) καθ ‘όλη τη διάρκεια της καλλιέργειας. Τα διαχωρίζουν ξεκινώντας με 400 kg ανά εκτάριο κατά τη μεταφύτευση ή την απευθείας σπορά, 200 kg ανά εκτάριο περίπου 3-4 εβδομάδες αργότερα και 200kg ανά εκτάριο περίπου 6 ή 7 εβδομάδες μετά τη φύτευση. Τα κοκκώδη λιπάσματα διασκορπίζονται απευθείας στην επιφάνεια του εδάφους και ακολουθεί πότισμα. Οι κόκκοι δεν πρέπει να αγγίζουν άμεσα τα νεαρά φυτά, επειδή υπάρχει κίνδυνος να τα κάψουν. Λάβετε υπόψη ότι 1 εκτάριο = 10 στρέμματα = 10.000 τετραγωνικά μέτρα.
Ωστόσο, οι περισσότεροι καλλιεργητές επιλέγουν τη μέθοδο της υδρολίπανσης (έγχυση υδατοδιαλυτών λιπασμάτων στο σύστημα άρδευσης). Σε αυτή την περίπτωση, μπορούν να προσαρμόζουν κάθε μέρα τις ποσότητες των λιπασμάτων ανάλογα με τις ανάγκες του φυτού.
Ωστόσο, αυτά είναι απλώς κάποια παραδείγματα λίπανσης και δεν πρέπει να ακολουθούνται από κανέναν χωρίς προσωπική έρευνα. Κάθε έδαφος είναι διαφορετικό και έχει διαφορετικές ανάγκες. Ο έλεγχος της κατάστασης του εδάφους και του pH είναι ζωτικής σημασίας πριν από την εφαρμογή οποιασδήποτε μεθόδου λίπανσης. Συμβουλευτείτε τον τοπικό σας γεωπόνο.
Διαχείριση ζιζανίων
Μία αρκετά σημαντική καλλιεργητική τεχνική στην καλλιέργεια μπρόκολου είναι η διαχείριση των ζιζανίων. Το μπρόκολο συχνά υποφέρει από την ανάπτυξη ζιζανίων κατά το πρώτο στάδιο της ανάπτυξής του. Τα ζιζάνια ανταγωνίζονται τα νεαρά φυτά όσον αφορά το χώρο, την πρόσβαση στο ηλιακό φως, το νερό και τα θρεπτικά συστατικά. Όλοι οι παραγωγοί θα πρέπει να έχουν μια εκ των προτέρων διαμορφωμένη στρατηγική καταπολέμησης των ζιζανίων. Αυτή μπορεί να διαφέρει σημαντικά μεταξύ των χωρών, του νομικού πλαισίου, των μέσων παραγωγής και της αγοράς στην οποία διατίθεται το προϊόν. Η χειρωνακτική απομάκρυνση των ζιζανίων κάθε εβδομάδα είναι σχεδόν απαραίτητη σε ορισμένες περιπτώσεις (βιολογική παραγωγή). Όταν το μπρόκολο έχει αναπτυχθεί αρκετά, τα ζιζάνια δεν αποτελούν πια μείζον πρόβλημα.
Συγκομιδή μπρόκολων πως και πότε πρέπει να γίνει
Η πλειοψηφία των μπρόκολων είναι έτοιμα για συγκομιδή 60-90 ημέρες μετά τη μεταφύτευση. Ωστόσο, ο χρόνος συγκομιδής εξαρτάται κυρίως από την ποικιλία τους, καθώς και από τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Μπορούμε να συγκομίσουμε τα μπρόκολα από τη στιγμή που τα κεφάλια έχουν φτάσει στο κατάλληλο μέγεθος της ποικιλίας τους. Οι κεφαλές πρέπει να είναι συμπαγείς και να έχουν ομοιόμορφο χρωματισμό. Μαζεύουμε πρώτα την κύρια κεντρική κεφαλή. Οι πλευρικές κεφαλές συνήθως ωριμάζουν μετά τη συγκομιδή της κύριας. Προκειμένου να προωθηθεί η ανάπτυξη μιας πλευρικής κεφαλής μετά την πρώτη συγκομιδή, συνεχίζουμε το πρόγραμμα λίπανσης και άρδευσης.
Η συγκομιδή πραγματοποιείται χειρωνακτικά με ψαλίδια ή μαχαίρια. Γίνεται βραδινές ή πρώτες πρωινές ώρες, διαφορετικά το φως του ήλιου μπορεί να προκαλέσει μαρασμό του φυλλώματος. Οι παραγωγοί κόβουν τις κεφαλές χωρίς φύλλα, αλλά μαζί με 10-15 εκατοστά από το στέλεχος. Η καθυστερημένη συγκομιδή μπορεί να μειώσει σημαντικά την ποιότητα, καθώς υπάρχει κίνδυνος χαλάρωσης και κιτρινίσματος της κεφαλής.
Αμέσως μετά τη συγκομιδή, οι κεφαλές ψύχονται αμέσως. Με αυτόν τον τρόπο, οι αγρότες και οι έμποροι μπορούν να εξασφαλίσουν την ποιότητά τους για ημέρες ή και εβδομάδες. Η θερμοκρασία αποθήκευσης είναι περίπου 0 °C και τα επίπεδα σχετικής υγρασίας κοντά στο 95%.
Αποδόσεις ανά στρέμμα και εκτάριο
Μια καλή απόδοση μετά από χρόνια εμπειρίας θα ήταν 20 τόνοι ανά εκτάριο (2 τόνοι στο στέμμα) (1 εκτάριο = 10 στρέμματα = 10.000 τετραγωνικά μέτρα). Το βάρος κάθε κεφαλής εξαρτάται από την ποικιλία και τις συνθήκες καλλιέργειας.
Η καλλιέργεια του μπρόκολου, αν και απαιτητική, θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικά κέρδη. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει αυξημένη ζήτηση για μπρόκολο στις χώρες της Νότιας Ευρώπης και της Μεσογείου. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 25 ετών, σημειώθηκε αύξηση κατά 200% στην παραγωγή μπρόκολου στις ΗΠΑ.
Εχθροί και ασθένειες
Εχθροί
Pieris brassicae
Η πιερίδα, είναι ο πιο σοβαρός εχθρός μπρόκολου. Είναι μια λευκή κάμπια που επιτίθεται στα σταυρανθή. Οι προνύμφες της τρέφονται στο φύλλωμα, προκαλώντας σημαντική μείωση της ποιότητας και μεγάλες απώλειες στην παραγωγή. Μετά την εγκατάσταση του εχθρού στην καλλιέργεια, η διαχείριση είναι πιο δύσκολη. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι εχθροί των καλλιεργειών αναπτύσσουν ανοσία έναντι των φαρμάκων εύκολα, η καλύτερη μέθοδος για τον έλεγχο τους είναι μέσω βιολογικής διαχείρισης. Οι παγίδες φερομόνης είναι μια κοινώς χρησιμοποιούμενη τεχνική. Προσελκύουν συνήθως τα αρσενικά άτομα και τα εμποδίζουν να γονιμοποιήσουν τα θηλυκά. Έτσι, μειώνουν με κάποιο τρόπο τον πληθυσμό τους.
Μύγα των σταυρανθών
Το έντομο Delia radicum είναι ένας από τους κύριους εχθρούς του μπρόκολου. Μετά την εκκόλαψη των αυγών, τα νεαρά άτομα δημιουργούν σήραγγες στο φύλλωμα για να τραφούν, προκαλώντας μαρασμό στα φύλλα. Το έντομο επιτίθεται στο φυτό μπρόκολου αργά την άνοιξη ή στις αρχές του καλοκαιριού. Μετά την εγκατάσταση του εχθρού στην καλλιέργεια, η διαχείριση είναι πιο δύσκολη. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι εχθροί των καλλιεργειών αναπτύσσουν ανοσία έναντι των φαρμάκων εύκολα, η καλύτερη μέθοδος για τον έλεγχο τους είναι μέσω βιολογικής διαχείρισης. Οι παγίδες είναι μια κοινώς χρησιμοποιούμενη τεχνική.
Ασθένειες
Περονόσπορος
Ο περονόσπορος στο μπρόκολο είναι μια ασθένεια που προκαλείται από τον παθογόνο Hyaloperonospora parasitica. Η μόλυνση ευνοείται σε υγρές συνθήκες και προκαλεί χαρακτηριστικές χλωρωτικές κηλίδες στην ανώτερη επιφάνεια του φυλλώματος, σε συνδυασμό με χαρακτηριστικές επανθίσεις στο κάτω μέρος. Οι κεφαλές μολύνονται επίσης και σχηματίζονται σ αυτές καφέ νεκρωτικές κηλίδες στην επιφάνεια. Η ασθένεια είναι επικίνδυνη καθώς οδηγεί σε σημαντικές απώλειες παραγωγής.
Ο έλεγχος της ασθένειας ξεκινά με κατάλληλα μέτρα πρόληψης. Αυτά περιλαμβάνουν έλεγχο των ζιζανίων και σωστές αποστάσεις μεταξύ των φυτών, σωστή αποστράγγιση και αποφυγή άρδευσης του φυλλώματος. Η γενική κατάσταση των φυτών (θρεπτικά συστατικά, νερό, έκθεση στον ήλιο) μπορεί επίσης να ενισχύσει την άμυνά τους. Η χημική καταπολέμηση προτείνεται μόνο εάν το πρόβλημα είναι σοβαρό και πάντα υπό την επίβλεψη ενός γεωπόνου. Η σωστή απολύμανση των εργαλείων κάθε φορά που έρχονται σε επαφή με τα φυτά είναι ζωτικής σημασίας.
Ωίδιο
Το ωίδιο είναι μια ασθένεια που προκαλείται από τον μύκητα Erysiphe cruciferarum στο μπρόκολο και μπορεί να γίνει πολύ σοβαρή, καθώς οδηγεί σε σημαντικές απώλειες παραγωγής. Τα αρχικά συμπτώματα περιλαμβάνουν χλωρωτικές κηλίδες εμφανείς στην επιφάνεια των φύλλων. Υπό βέλτιστες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας, στην ανώτερη πλευρά του φυλλώματος αναπτύσσεται ένα λευκο-γκρι στρώμα που μοιάζει με αλεύρι, είναι η επάνθιση του μύκητα. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο του περονόσπορου.
Αλτερνάρια
Η αλτερνάρια είναι μια σοβαρή ασθένεια που ευνοείται από τις αυξημένες συνθήκες υγρασίας του εδάφους. Ο μύκητας Alternaria brassicae προκαλεί την ασθένεια στο μπρόκολο. Το παθογόνο μολύνει όλα τα μέρη του φυτού πάνω από το έδαφος. Η υπερβολική άρδευση επιταχύνει τον κύκλο της νόσου.
Πηγή: wikifarmer.com
